Sex Friend…..(2/….)

Sex Friend…..(2/….)

ร่างสูงผลักร่างบางลงเตียงนอนอย่างรวดเร็ว ปากหนาดูดดึงผิวเนื้อขาวจนเกิดรอยแดง ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของเค้าจะได้มาเจอร่างกายที่แสนยั่วยวนขนาดนี้

“แดนรีบหน่อยนะ เรามีเคสตอน10โมงอ๊ะ”

ริมฝีปากแสนร้ายกาจดูดดึงเม็ดทับทิมคู่งามอย่างรวดเร็ว มีเวลาแค่สองชั่วโมงต้องใช้ให้คุ้มค่าที่สุด แจฮวานต้องเป็นของเค้า เค้าต้องทำให้ร่างบางติดใจให้ได้

“2ชั่วโมงสิได้”
เมื่อพูดจบร่างสูงละเล้งลิ้นไปทั่วหน้าอกขาวพร้อมทำรอยตลอดที่ริมฝีปากลากผ่าน

“อ๊ะ อือ แดน อ้า”

ปลายนิ้วเรียวยาวเริ่มสะกิดช่องทางที่ปิดสนิทด้านหลัง

“เคยหรือยัง”

“ยังอ๊ะ”

“งั้นค่อยๆเป็นค่อยๆไปละกัน”

ปลายนิ้วร่างสูงละออกจากช่องทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว ไม่เคยก็ต้องค่อยๆขยายสินะ

“อมสิแจฮวาน อมให้ชุ่มๆนะ”

นิ้วสามนิ้วถูกจอที่ริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว อยากรู้จริงๆว่าคนไม่เคย จะอมเก่งแค่ไหน

ร่างบางรับนิ้วเร็วยาวเข้ามาในปากอย่างรวดเร็วดูดดุนอย่างรุนแรง อย่างช่ำชอง จนร่างสูงขมวดคิ้วสงสัย

“ไหนบอกไม่เคย”
เมื่อปลายนิ้วหลุดออกจากริมฝีปากสวยร่างสูงไม่รอช้ากดนิ้วเข้าไปในช่องทางแสนรัญจวนด้านหลัง

“ไม่เคย สอดอ๊ะ ใส่ ไม่อ๊ะ ไม่ใช่ ไม่เคย ออรัน”
“งั้นหรอ”
เมี่อนิ้วของร่างสูงสอดใส่ส่วนปลายเข้าไปได้ แดเนียลกอบกุมใบหน้าของร่างบางที่อยู่ใต้ร่างเข้ามาประกบจูบอย่างรวดเร็วไม่รอช้าแทรกนิ้วที่สองตามไป  เค้าจะทนไม่ไหวอยู่แล้วกับร่างกายที่แสนหอมหวานขนาดนี้ 

การถูกสอดลิ้นเข้ามามันทำให้ร่างบางแปลกไปไม่รับรู้ถึงการกระทำด้านล่างอย่าคนต้องมนต์สะกด เสียงดูดกลืนน้ำลายดังก้องภายในโสตประสาท ร่างสูงใช้ลิ้นไล้เลียตามแนวฟันสวย ขณะที่ช่องทางรักรัดนิ้วมือใหญ่แน่น

“แจฮวาน นายมันทำให้ฉันคลั่ง”
“อ๊า อือ เร็วอีก”
ปลายนิ้วสอดใส่รวดเร็วมากขึ้นเมื่อเห็นร่างบางใกล้ถึงจุดปลายทาง นิ้วมือที่สามแทรกเข้าไปในช่องทางอย่างรวดเร็ว ช่องทางด้านในบืบรัดนิ้วมือแน่น จนร่างสูงต้องกัดปากอย่างอดทน เสียงครางดังข้างหูอย่างยั่วยวน ไม่คิดเลยว่าร่างกายเล็กๆแบบนี้จะยั่วยวนเค้ามากขนาดนี้ชักอยากจะเก็บไว้กับตัวเองแล้วสิ

เมื่อร่างบางใกล้ถึงจุดหมายร่างสูง แกล้งดึงนิ้วมือออกจนร่างบางจนครางเสียงหลง ก่อนจะแทรกกายเข้าหว่างของร่างบางอย่างรวดเร็ว

“อ๊ะแดน”
“ถึงก่อนจะไปสนุกอะไรแจน รอแดนก่อนสิ”

ร่างสูงไม่รอช้าแทรกแกนกายที่ใหญ่กว่าของร่างบางเข้าสู่ช่องทางที่เปิดอ้ารออยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะดึงทึ้งชุดคุมอาบน้ำของร่างบางออกจนเปลื่อยเปล่า  หายเกะกะซะที

“อ้าแจนรัดแน่นเหลือเกิน”

“อ้าแดนมันแน่น อึกเจ็บ”

แกนกายใหญ่ภายในช่องทางบวมขยายมากขึ้นอย่างคนเจอของถูกใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความต้องการของผมจะมากขนาดนี้ อยากจะปลดปล่อยให้ล้นทะลักจนร่างบางไปหาคนอื่นอีกไม่ได้เลย สัญชาตญาณดิบในร่างเค้าเรียกร้องอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจนสื่อออกมาทางดวงตาเมื่อสบตาร่างบางสั่นสะท้านอย่างต้องการจน ดึงร่างกายเข้าหาร่างสูงมากขึ้นอย่างช่วยไม่ได้  จนร่างสูงอดจะกดแกนกายเข้าใส่ไม่ได้

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องอย่างไม่กลัวเกรง แม้จะเป็นครั้งแรกแต่ร่างบางกับสายเร้าเข้าหาร่างสูงอย่างยั่วยวนรู้แค่ตอนนี้เค้าต้องการร่างสูงจะบ้าตายอยู่แล้ว

“อ๊ะๆๆๆๆ แดน อือ แรง อึก อีก”
แม้ร่างสูงจะสอดใส่แกนกายเข้ารวดเร็วเพียงใดก็ยังไม่พอใจร่างบาง เค้าต้องการแรงกว่านี้ มันสุขขนาดนี้เลยหรอ

“แรงงั้นหรอแจน ได้สิ”
ร่างสูงไม่ขัดคำร่างบางแม้แต่นิด สองแขนใหญ่รวบขาเล็กสองข้างขึ้นพาดบ่าอย่างรวดเร็วสองมือจับสะโพกเล็กยึดแน่นดึงเข้าหาตัวดังลูกสูบก็ไม่ปาน

เสียงเนื้อกระทบดังลั่นขึ้นอีกเป็นเท่าตัว สองมือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่น ปากถูกประกบดูดดึงจนน้ำลายไหลเยื่อมออกมา เมื่อใกล้สู่จุดมุ่งหมายร่างสูงจับผลิกร่างบางหันหลังอย่างรวดเร็ว จับมือร่างบางยันหัวเตียงไว้แน่น ดึงสะโพกกลมกลึกเข้าหาตัว อย่ารุนแรง

“อ้า แดน อ๊ะๆๆๆ ดี อ้า”
“แจนใกล้แล้ว”
“อ้า/อึก”
เมื่อถึงจุดหมายร่างสูงปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าช่องทางที่รัดแน่นอย่างรุนแรง ราวกับรูดเค้นน้ำรักให้หมดตัว ไม่ต่างจากร่างบางที่ฉีดพ่นน้ำรักลงสู่เตียงนอนนุ่ม

“เหนื่อนแฮ่ก”
“แค่นี้เหนื่อยแล้วเหรอแจนเหลืออีกตั้งชั่วโมงอย่าพึ่งเหนื่อยสิ”

เมื่อพูดจบแกนกายร่างสูงพรองขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างบางยิ้มรับอย่างต้องการ

“มาดูกันซิว่า1ชม.จะทำอะไรได้บ้าง”
ร่างสองร่างนั่วเนียนเข้าหากันไม่หยุด เหมือนไม่เคยพบความสนุกขนาดนี้มาก่อนจนหมดเวลา

“จีฮุนสองอาทิตย์แล้วนะโว้ยแจฮวานยังไม่ติดต่อกูมาเลย”
สองอาทิตย์แล้วหลังจากเซ็กส์ที่ดุเดือนที่สุดในชีวิตเค้า เมื่อเสร็จกิจแจฮวานก็รีบวิ่งไปอาบน้ำใหม่อย่างรวดเร็ว ไม่คิดว่าจะไหวด้วยซ้ำ พออาบเสร็จไม่วาย บอกให้เค้าปิดประตูห้องให้ด้วยแล้ววิ่งออกจากห้องไปเลยเป็นห่วงโครตๆ เป็นห่วงชิบหาย ไม่ติดต่อมาด้วยซ้ำจะไปหาก็ไม่รู้อีกว่าอยู่โรงบาลไหนแล้วไปในถานะอะไร

“เค้าคงไม่ติดใจมึงมั้ง”
“ไม่ติดใจอะไรหละ ขอให้กูแรงๆขนาดนั้น”
เค้ายังจำเสียงขออ้อนวอนให้เร็วอีกแรงอีกของแจฮวานได้อยู่เลย ทั้งที่เค้ายังเป็นคนแรกของร่างบางไม่มีทางหรอกที่ร่างบางจะไม่ติดใจ

“งั้นเค้าคงไม่อยากสานต่อกับมึงมั้ง”

“หรือเป็นแบบที่มึงว่าวะซองอู แม่งหรือเค้าชอบแบบกูว่ะ”

เครียดชิบ ตอนนี้ผมยอมรับว่าผมติดใจแจฮวานมากๆ คนที่รับแรงอารมณ์ผมได้ขนาดนั้น แถมยังลุกวิ่งได้ทั้งที่เป็นครั้งแรกนี่โครตถูกใจจนอยากสานต่อจริงๆ

คลืน คลืน

“แดนพ่อมึงโทรมา”

แม่งผมไม่อยากรับเลยจริงๆพอมาคิดถึงเรื่องนี้มันทำให้ผมแทบคลั่ง พ่อผมมีอะไรกับแฟนเก่าผมมันทุเรจจริงๆ

“ไม่อยากรับหวะ”

ผมมองหน้าเพื่อนทั้งสองอย่างเซ็งๆ มีเรื่องอะไรนักหนาโทรมาหลายรอบแล้วหรือที่บ้านจะมีอะไร

“กูรับก็ได้ขอเวลาแป๊บนะ”
ผมเดินออกมาหลังร้านเหล้าของเพื่อนสนิทอย่างรวดเร็วไม่รอฟังคำที่พวกมันจะพูดเสริมด้วนซ้ำ ช่างมันค่อยกลับไปฟัง ต้องรับสินะ

“มีอะไรครับพ่อ”

(แดเนียล มากินข้าวกับพ่อได้มั้ย พ่ออยากคุยด้วย)

“ทำไม”
(พ่ออยากปรับความเข้าใจกับแก อลินเซียร์ก็ด้วย)

ว่าแล้วต้องให้ผมไปเจอแฟนเก่าของผมอีกทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ

“ผมไม่ไป”
(แดเนียลมีเหตุผลหน่อยสิ มาคุยกับพ่อเถอะพ่ออยากอธิบายทุกเรื่อง)
“ก็ได้ครับ”

ทั้งที่ใจเค้าไม่ต้องการไปเจอเลยด้วยซ้ำ

(มาเจอพ่อที่ร้านเดิมนะ3ทุ่มเจอกัน)

“ครับ”

“เฮ้อ”

“มีอะไร”
จีฮุนถามอย่างรวดเร็ว

“พ่อให้ไปหาหวะ

“แล้วมึงจะไปไหม”

ซองอูถามต่อ

“ต้องไปหวะ”
เบื่อจริง

“ให้พวกกูไปเป็นเพื่อนมั้ย”
“ไม่ต้อง”

ผมรีบปฏิเสธทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มีคนเดียวแหละที่ผมต้องการ

“งั้นมีอะไรโทรมาได้24ชั่วโมง”

ซองอูพูดอย่างเป็นห่วง ผมรู้ว่าเพื่อนสองคนนี้เป็นห่วงผมนะ แต่มีคนเดียวแหละที่ผมอยากให้ไปด้วย

“โอเคงั้นกูไปแล้วนะ เจอกันๆ”
เมื่อพูดจบผมเดินออกจากร้านอย่างรวดเร็ว พร้อมต่อสายหาคนคนหนึ่ง

“แดเนียล”
“แจนมาแล้วสินะ จริงๆผมไม่อยากจะกวนแจนนะแต่ครั้งนี้ผมต้องการคุณจริงๆ”
ผมบอกร่างบางอย่างไม่อายไม่เจอกันสองอาทิตแจฮวานยังน่ารักเหมือนเดิมเลย ทำไมไม่ติดต่อผมกลับมาเลยวะ แต่ช่างแม่งก่อนเถอะ

“ไม่เป็นไรเราเข้าไปกันเถอะ”
“ขอบคุณมากๆนะ”

ผมเดินพาร่างบางเข้าไปในร้าน พ่อนั่งอยู่ตรงนั้นตรงที่ที่นั่งอยู่เป็นประจำกับอลินเซียร์ ผมหมดรักเธอแล้วนะ แต่มาเจอแบบนี้มันไม่โอเคมากๆ

“นั่งสิแดน
“ครับพ่อ”
“นั้นใครคะแดน”
ผู้หญิงคนนี้มันน่ารำคาญจริงๆ น่ารำคาญจนผมหงุดหงิด ถ้าไม่มีมือเล็กๆจับมือผมอยู่ผมคงหนีไปแล้ว ผมหันไปหาแจฮวานเล็กน้อยแล้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ

“เพื่อนผมเองมีอะไรครับพ่อ”

ผมนั่งลงตรงข้ามกับพ่อไม่ลืมดึงแจฮวานตามลงมาด้วยให้นั่งข้างๆกันอย่างน้อยๆผมก็อุ่นใจที่มีแจฮวานอยู่ข้างๆ

“พ่อคุยเรื่องอลินเซียร์”
“ถ้าเรื่องนี้ผมไม่อยากคุยครับผมมาบอกพ่อแค่นี้จะได้เลิกโทรมาซักที พ่อจะทำอะไรมันก็เรื่องของพ่อตามสบายเลยผู้หญิงคนนี้มันไม่เกี่ยวข้องกับผม แจฮวานไปกันเถอะ”

นั่งไม่ถึงนาทีผมก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วไม่ลืมดึงแจฮวานมาที่รถ

“แดนเป็นอะไรหรือเปล่า”
แจฮวานน่ารักจริงๆผมไม่คิดเลยว่าผมจะมาเจอคนแบบนี้ เป็นห่วงเป็นใยถึงแม้ว่าผมจะรู้ว่ามันเป็นนิสัยของหมอก็เถอะ

“เปล่า แจนทำไมถึงมาล่ะ”

“ก็แดนกำลังรู้สึกไม่ดี”
แจฮวานน่ารักไปหมดจริงๆแม้กระทั่งนิสัยผมคิดไม่ออกเลยว่าทำไมแจฮวานถึงไม่ติดต่อกับมา เรื่องพ่อกับแฟนเก่าดูเป็นเรื่องเล็กๆไปเลยเมื่อมาเจอแจฮวาน

“2อาทิตย์เลยนะแจฮวาน”
ใช่เราไม่เจอกัน2อาทิตย์เลย มันทำให้ผมคลั่ง

“เรามีงานแดน เป็นหมอนายคิดว่าจะหยุดได้ง่ายๆหรือไง”
“แค่ข้อความก็ส่งมาไม่ได้เลยงั้นหรอ ตั้งแต่วันนั้นแจนไม่ติดต่อมาเลย”
จะว่าน้อยใจก็ได้ผมอยากคุยกับแจฮวานใจจะขาด ส่งข้อความไปยังไม่อ่านด้วยซ้ำ

“แดนถ้าแดนต้องการมากกว่าวันนั้น แจนให้ไม่ได้หรอกนะ แจนยังไม่พร้อมที่จะมีใคร แค่ทำงานแจนก็จะตายอยู่แล้ว”
แบบนี้สินะ แจฮวานไม่ต้องการความสัมพันธ์อะไรเพิ่มเติม แต่แค่เซ็กส์คงได้สินะ ทั้งๆที่ผมอยากเป็นเจ้าของร่างบางใจจะขาด

“แจนแค่เซ็กส์ก็ได้”
“แต่เราไม่ว่างจริงๆ แดนแค่จะนอนยังไม่มีเวลาเลย”

เวลางั้นหรอ

“เวลาไหนก็ได้แจน แดนรู้ว่าแจนก็ต้องการปลดปล่อยแดนก็ด้วย”
ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ผมพร้อมเสมอแหละ อย่างน้อยก็ได้ใกล้ชิดกับร่างบางก็พอ

.

.

.

เวลาไหนก็ได้งั้นหรอ ไม่ใช่ว่าผมไม่ต้องการแดเนียล เซ็กส์ครั้งนั้นมันทำให้แทบเป็นบ้า แต่ตัวผมไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ

“แจนพักตอนตี2ตี3แดนมาหาได้มั้ย ทุกที่ทุกเวลาแดนมาหาได้หรือเปล่าล่ะ”
จะว่าผมเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ผมไม่ว่างที่จะไปไหนมาไหนจริงๆ แค่ทำงานทุกวันก็เหนื่อยจะตายแล้วแต่ถ้าเราสองคนตกลงกันได้ก็จะดีมากๆ

“ได้สิ ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่แดนพร้อม”

แบบนี้ต้องมีกฎไม่ให้ความสัมพันธ์เรามากขึ้นสินะ เพราะการใกล้ชิดกันมีเซ็กส์กันมันเป็นที่มาของความรัก

“งั้นเราต้องมีกฎเพราะแจนไม่ต้องการคบกับใครตอนนี้ เราจะเป็นแค่เซ็กส์เฟรนกันโอเคหรือเปล่า”
ร่างบางจ้องมองร่างสูงอย่างต้องการคำตอบ

ผมต้องการแดนนะ แต่ไม่ต้องการความสัมพันธ์เพราะ ผมอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด ไม่พร้อมจะให้ใครเข้ามา ไม่มีใครรับได้กับนิสัยผมนานๆหรอก เราถึงต้องมีขอบเขต

“ได้กฎอะไรล่ะ”

ดีสิแบบนี้สิดี

“กฎของเราคือ..........”