On Top…
“แจฮวานอยู่ไหน พี่กลับมาแล้วนะ”
ผมอยู่กับน้องชายติดแม่มาหลายปีแล้ว เราอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนเพราะพ่อกับแม่ไปทำงานที่ต่างประเทศ มันทำให้ผมต้องดูแลน้องชายคนนี้เป็นพิเศษ..
พิเศษแบบที่พี่น้องคนอื่นเค้าคงไม่ทำกัน
ผมอยู่กับน้องชายติดแม่มาหลายปีแล้ว เราอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนเพราะพ่อกับแม่ไปทำงานที่ต่างประเทศ มันทำให้ผมต้องดูแลน้องชายคนนี้เป็นพิเศษ..
พิเศษแบบที่พี่น้องคนอื่นเค้าคงไม่ทำกัน
“แจฮวาน”
ผมตะโกนลั่นคอนโดที่ผมอาศัยอยู่ ที่นี่มันกว้างก็จริงแต่ผมตะโกนขนาดนี้ทำไมน้องไม่ออกมาหาเหมือนทุกวัน
ผมตะโกนลั่นคอนโดที่ผมอาศัยอยู่ ที่นี่มันกว้างก็จริงแต่ผมตะโกนขนาดนี้ทำไมน้องไม่ออกมาหาเหมือนทุกวัน
ผมเดินไปดูทุกห้องที่คิดว่าร่างบางจะอยู่แต่ก็ไม่เจอ
จนมาถึงห้องสุดท้าย
“ไม่นะ แจฮวานไม่ชอบเข้ามาในนี้นี่” มือใหญ่บิดลูกบิดประตูเบาๆเมื่อได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมา
(อ๊ะๆๆๆๆ อึก พอก่อนเดี๋ยวฉันขึ้นให้)
เสียงที่เค้าคุ้นเคยอย่างดีดังลั่นไปทั่วห้อง เค้าไม่คิดว่าน้องชายวัย 17 ที่เป็นเด็กพิเศษจะมาเปิดคอมเค้าได้ด้วยซ้ำ
ปกติแจฮวานไม่สนใจเทคโนโลยีเลย
แต่ทำไมวันนี้ถึงมานั่งเปิดคอมดูคลิปประเภทนี้ได้
ร่างสูงจ้องร่างบางที่แสดงความสนใจคลิปตรงโดยไม่สนสิ่งรอบข้าง ไม่รู้ดูมากี่ชั่วโมงแล้ว เค้าไปทำงานแต่เช้าเลยต้องปล่อยให้แจฮวานอยู่ห้องคนเดียวเสมอแต่ปกติร่างบางจะแค่นั่งดูรายการทีวีจำพวกการ์ตูน
แต่ทำไมวันนี้ถึง..
“แจฮวาน”
ร่างสูงเรียกชื่อน้องชายด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ร่างบางกลับไม่สนใจ สนใจแต่รูปภาพเคลื่อนไหวที่ผู้ชายสองเปลือยกายขึ้นขย่มท่อนเนื้อของผู้ชายอีกคน
สองตากลมโตจ้องภาพตรงหน้าไม่คลาดสายตา
“แจฮวาน!!”
“พี่แดน” สองตาเล็กเบิกกว้างกว่าปกติ จ้องหน้าของร่างสูงที่แฝงความร้ายกาจเอาไว้ในคราบพี่ชายแสนดี
“กำลังทำอะไรอยู่”
ทั้งที่รู้อยู่แล้วแต่เค้าก็ยังอยากรู้ว่าน้องชายที่แสนน่ารักของเค้าดูคลิปแบบนี้ทำไม
“พี่แดน น้องแจน น้องแจน”
“ตอบพี่มาเดี๋ยวนี้แจฮวาน” ตาคมจ้องมองกดันคนเป็นน้องจนร่างบางสั่นกลัว
“น้องแจน อ๊ะฮยอง”
ร่างสูงไม่รอให้ร่างบางตอบคำถามช้าไปกว่านี้ สองมือใหญ่ยกร่างเล็กขึ้นจากเก้าอี้ทำงานอย่างรวดเร็ว ทั้งที่กลับมาอยากจะอาบน้ำนอนแล้วค่อยมาแกล้งร่างบางตรงหน้าแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจอยากจะแกล้งให้ตอบคำถามนี้มากกว่า อยากรู้จริงว่าน้องชายที่แสนน่ารักของเค้าคิดอะไรอยู่ ถึงดูคลิปพวกนี้
ร่างสูงจับร่างบางที่เบาดุจปุยนุ่มขึ้นมานั่งตักแกร่งของตัวเอง หันหน้าร่างบางเข้าหาตัวเอง
ยั่วโครตๆ
เสื้อที่ร่างบางใส่เป็นเสื้อเชิ้ตของเค้าทำให้มันหลุดออกจากไหล่บางจนเห็นรอยแดงประปรายที่เค้าเป็นคนทำ มันยั่วจนท่อนเนื้อกลางกายกระตุกเกร็ง อยากจะออกมาสูดอากาศภายนอกแต่เค้ายังสอบสวนไม่เสร็จคงต้องอนทนไปก่อน
ยั่วโครตๆ
เสื้อที่ร่างบางใส่เป็นเสื้อเชิ้ตของเค้าทำให้มันหลุดออกจากไหล่บางจนเห็นรอยแดงประปรายที่เค้าเป็นคนทำ มันยั่วจนท่อนเนื้อกลางกายกระตุกเกร็ง อยากจะออกมาสูดอากาศภายนอกแต่เค้ายังสอบสวนไม่เสร็จคงต้องอนทนไปก่อน
“แจฮวานตอบ”
“น้องแจน อ๊ะ”
“น้องแจน อ๊ะ”
ลิ้นร้อนเสียชิมไหล่มนที่เค้าหลงใหลอย่างหยอกล้อ แจฮวานนี่นุ่มนิ่มไปทั้งตัวจริงๆ
“ตอบสิแจฮวาน”
“น้อง น้องแค่”
“แค่อะไร”
“น้องเห็นในทีวีบอกว่ามันเป็นการคลายเครียดเลยอยากดู แล้วจะมาทำให้ฮยองจะได้ไม่เครียด”
“แค่อะไร”
“น้องเห็นในทีวีบอกว่ามันเป็นการคลายเครียดเลยอยากดู แล้วจะมาทำให้ฮยองจะได้ไม่เครียด”
น่ารักจริง ดวงตาใสที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ดูไปเป็นสิ่งที่เราทำประจำ
ทำไมถึงน่ารักแบบนี้น๊าโชคดีที่ได้เก็บเอาไว้ เก็บน้องชายที่แสนน่ารักไว้กับตัว
“แล้วเป็นยังไง"
“มันเหมือนที่ฮยองทำกับน้องแจนเลย”
“มันเหมือนที่ฮยองทำกับน้องแจนเลย”
“อย่างนี้นี่เอง” ผมจ้องมองร่างบางบนตักอย่างต้องการ แกนกายใหญ่ดันกับก้นนุ่มที่เค้าบีบเค้นทุกวัน
สองมือบีบสะโพกเพื่อสร้างอารมณ์ที่แสนติดง่ายของน้องชายตัวเองก็ขึ้นมา
“ฮยองน้องแจน อือ.. ทรมาน”
ปากที่แสนร้ายกาจไม่ลืมดูดดึงต้นคอขาวสร้างรอยแสดงความเป็นเจ้าของทั้งๆที่เค้าไม่เคยปล่อยแจฮวานให้ห่างตัวแต่กลับห่วงแหนร่างบางขนาดนี้
สองมือใหญ่ละออกจากสะโพกมนสอดมือเข้าไปหยอกล้อกับผิวเนียนนุ่มด้านล่าง
แจฮวานอยู่ห้องไม่เคยได้ใส่กางเกงก็เพราะเค้าไม่ชอบ “น้องแจน อ๊ะ”
“ไหนมาดูวิธีคลายเครียดที่ดูมามันเป็นยังไง”
ร่างสูงละมืออกจากร่างบางเพื่อนั่งรอรับการปนเปรอจากร่างบางที่เค้าสั่งอะไรก็ทำตามไปซะหมด
ร่างสูงละมืออกจากร่างบางเพื่อนั่งรอรับการปนเปรอจากร่างบางที่เค้าสั่งอะไรก็ทำตามไปซะหมด
“พี่แดน”
“เรียกทำไม”
“ไม่อมได้มั้ยน้องเเจนเจ็บปากตั้งเเต่เมื่อคืน”
“ไม่อมได้มั้ยน้องเเจนเจ็บปากตั้งเเต่เมื่อคืน”
ใช่สิ เมื่อคืนเค้าเผลอกัดปากแจฮวานอย่างแรง คงใช้ปากให้เค้าไม่ได้แน่ๆ
ให้น้องพักก่อนดีมั้ย ถึงเค้าจะเป็นพี่ชายที่เลว แต่น้องเจ็บขนาดนี้ใครจะทนไหว
ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะพูดอะไร สองมือเล็กรูดขอบกางเกงของเค้าลงอย่างรวดพร้อมควักแกนกายที่ยังไม่ขยายเต็มที่ออกมาลูบไล้จนเค้าอดจะส่งเสียงครางไม่ได้ ก็มือแจฮวานมันนิ่มโครตเลยนี่
“ไม่ต้องทำก็ได้แจฮวาน”
เค้าอดกลั้นที่สุดแล้วนะถ้ามาทำแบบนี้นาน เค้าต้องจับร่างบางกระแทกบนโต๊ะทำงานแน่ๆ
เค้าอดกลั้นที่สุดแล้วนะถ้ามาทำแบบนี้นาน เค้าต้องจับร่างบางกระแทกบนโต๊ะทำงานแน่ๆ
“พี่แดนน้องแจนทำได้”
ร่างบางรีบรูดรั้งแกนกายร่างสูงเร็วขึ้นจนสองมือใหญ่ต้องช่วยยกสะโพกขึ้นมาเเล้วรีบสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางที่เค้าหลงใหล สองขาเล็กถูกทิ้งลอยจากพื้นเพราะเก้าอี้ที่เรานั่งถูกปรับให้เหมาะสมกับตัวร่างสูง ร่างเล็กสั่นไปทั้งตัวเมื่อนิ้วร้อนแทรกเข้าไปทีเดียวถึงสามนิ้ว ไม่มีสารหล่อลื่นใดๆ แต่ช่องทางที่ยังไม่ปิดสนิททำให้นิ้วมือทั้งสามเข้าไปอย่างง่ายดาย
ร่างบางรีบรูดรั้งแกนกายร่างสูงเร็วขึ้นจนสองมือใหญ่ต้องช่วยยกสะโพกขึ้นมาเเล้วรีบสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางที่เค้าหลงใหล สองขาเล็กถูกทิ้งลอยจากพื้นเพราะเก้าอี้ที่เรานั่งถูกปรับให้เหมาะสมกับตัวร่างสูง ร่างเล็กสั่นไปทั้งตัวเมื่อนิ้วร้อนแทรกเข้าไปทีเดียวถึงสามนิ้ว ไม่มีสารหล่อลื่นใดๆ แต่ช่องทางที่ยังไม่ปิดสนิททำให้นิ้วมือทั้งสามเข้าไปอย่างง่ายดาย
“แจฮวานลุกสิ พี่จะไม่ไหวแล้ว” ร่างสูงสั่งคนที่เกาะเก้าอี้แน่นไม่ยอมปล่อยให้ร่างสูงลุกขึ้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้
“น้องแจนจะทำเองพี่แดนนั่งอยู่เฉยๆ”
อะไรนะผมหูฝาดไปหรือเปล่า?
“แจฮวาน”
“ก็น้องแจนใช้ปากไม่ได้ ขอน้องแจนไถ่โทษนะพี่แดน”
“ก็น้องแจนใช้ปากไม่ได้ ขอน้องแจนไถ่โทษนะพี่แดน”
ทั้งๆที่ร่างบางไม่ผิดเลยด้วยซ้ำ มันเป็นความผิดของเค้าแต่ร่างบางกลับจะไถ่โทษ
อยากรู้จังว่าจะทำอะไร
แจฮวานขยับตัวลุกขึ้นยืน พร้อมจับแกนกายใหญ่ที่ขยายจนเต็มที่จ่อช่องทางของตัวเอง
“อ๊ะ พี่แดน แน่น”
แม่งเอ๊ย เค้าสอนดีเกินไปมั้ง ทำไมถึงได้ยั่วขนาดนี้
แม่งเอ๊ย เค้าสอนดีเกินไปมั้ง ทำไมถึงได้ยั่วขนาดนี้
ร่างเล็กทิ้งตัวลงอย่างแรงเพื่อส่งแกนกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักให้เร็วที่สุด
แกนกายเล็กกระตุกรัว เมื่อขยับขึ้นไปนั่งคร่อมพี่ชายตัวเอง
“อา.. แจฮวาน"
“พี่แดน น้อง อ๊ะ แจน เก่งมั้ย”
“เก่งสิ เก่งมากๆ”
“พี่แดน น้อง อ๊ะ แจน เก่งมั้ย”
“เก่งสิ เก่งมากๆ”
ร่างสูงกัดฟันตอบทั้งที่เค้าอึดอัดแทบตาย แต่ต้องกลั้นใจเอาไว้
ในเมื่อแจฮวานอยากจะทำเองเค้าก็จะปล่อยให้ทำ
“พี่แดนทำไมใหญ่จัง”
ถามน่ารักแบบนี้อีกแล้ว
ถามน่ารักแบบนี้อีกแล้ว
“อ๊า พี่แดน"
แกนกายในช่องทางด้านหลังพร่องขยายขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้มาถามว่าทำไมใหญ่ทั้งที่เสื้อเชิ้ตหลุดไปคากับข้อสอกจนเม็ดทับทิมแสนสวยที่เค้าดูดดุนทุกวันอยู่ตรงหน้ากันล่ะ
“ขยับสิ”
แกนกายในช่องทางด้านหลังพร่องขยายขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้มาถามว่าทำไมใหญ่ทั้งที่เสื้อเชิ้ตหลุดไปคากับข้อสอกจนเม็ดทับทิมแสนสวยที่เค้าดูดดุนทุกวันอยู่ตรงหน้ากันล่ะ
“ขยับสิ”
เมื่อได้ยินคำสั่งร่างบางก็ทำตามอย่างอัตโนมัติ ไม่ว่าพี่ชายของตัวเองสั่งอะไรเค้าก็จะทำตาม
ก็พี่แดนเป็นพี่ชายที่แสนดีที่ไม่เคยทิ้งเค้าเลยนิ
ทั้งยังมาเล่นแบบนี้กับเค้าทุกวัน ร่างบางจับพนักพิงเก้าอี้ขยับกระแทกสะโพกขึ้นลงอย่างรู้จังหวะ
จนร่างสูงอดกระแทกสะโพกตามร่างบางไม่ได้
“อ๊ะๆๆๆๆ พี่แดน อ๊ะ” แรงขย่มที่รุนแรงทำให้ร่างกายทั้งสองสั่นไปทั้งตัว
(เอี๊ยด เอี๊ยด)
เก้าอี้นุ่มสั่นไหวตามการกระแทกของร่างบาง
“อ้า แจฮวาน”
เมื่อร่างบางใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง ร่างบางยิ่งเร่งขย่มเอวเข้าใส่ร่างสูงของคนเป็นพี่
“อ้า อึก พี่แดน น้อง..น้อง”
เมื่อน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งโดนเสื้อเชิ้ตสีดำที่ร่างสูงใส่ไปทำงานจนเปรอะเปื้อนไปทั่วจนร่างบางพูดไม่ออก ร่างสูงไม่รอช้ายกร่างบางขึ้นจับขาทั้งเกาะเกี่ยวเอวใหญ่แน่น สองมือเล็กคล้องคอร่างสูงเพราะกลัวตก แกนใหญ่ที่ยังไม่เสร็จคาอยู่ที่ช่องทางด้านหลังจนเดินมาถึงโต๊ะทำงานใหญ่ ร่างสูงกวาดสิ่งของทุกอย่างลงจากโต๊ะ พร้อมวางร่างบางลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็วสองมือใหญ่ จับขาเล็กๆทั้งสองด้านแหกออกจากกัน จับรั้งสะโพกให้อยู่ในองศาที่เหมาะสม แล้วเริ่มกระแทกกระทั้นแกนกายใหญ่เข้าออกอย่างรุนแรง
เมื่อร่างบางใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง ร่างบางยิ่งเร่งขย่มเอวเข้าใส่ร่างสูงของคนเป็นพี่
“อ้า อึก พี่แดน น้อง..น้อง”
เมื่อน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งโดนเสื้อเชิ้ตสีดำที่ร่างสูงใส่ไปทำงานจนเปรอะเปื้อนไปทั่วจนร่างบางพูดไม่ออก ร่างสูงไม่รอช้ายกร่างบางขึ้นจับขาทั้งเกาะเกี่ยวเอวใหญ่แน่น สองมือเล็กคล้องคอร่างสูงเพราะกลัวตก แกนใหญ่ที่ยังไม่เสร็จคาอยู่ที่ช่องทางด้านหลังจนเดินมาถึงโต๊ะทำงานใหญ่ ร่างสูงกวาดสิ่งของทุกอย่างลงจากโต๊ะ พร้อมวางร่างบางลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็วสองมือใหญ่ จับขาเล็กๆทั้งสองด้านแหกออกจากกัน จับรั้งสะโพกให้อยู่ในองศาที่เหมาะสม แล้วเริ่มกระแทกกระทั้นแกนกายใหญ่เข้าออกอย่างรุนแรง
“อ๊ะๆๆๆๆๆพี่แดนน้องแจน อ้า”
เค้าชอบนะที่แจฮวาน on top ให้แต่เค้าก็ยังต้องการที่จะกระแทกแทรกกายเข้าไปในตัวร่างบางมากขึ้นอยู่ดี
เค้าชอบนะที่แจฮวาน on top ให้แต่เค้าก็ยังต้องการที่จะกระแทกแทรกกายเข้าไปในตัวร่างบางมากขึ้นอยู่ดี
(ปั้ง ปั้ง)
เสียงโต๊ะทำงานกระแทกพื้นอย่างรุนแรงปะปนกับเสียงครางดังลั่น
สองมือเล็กจับขอบโต๊ะแน่น ร่างกายเล็กสั่นตามแรงกระแทก
ช่องทางบีบรัดเมื่อร่างบางจะถึงจุดหมายอีกครั้ง
ร่างสูงเร่งกระแทกกระทั้นเมื่อใกล้ถึงจุดมุ่งหมาย
ร่างสูงเร่งกระแทกกระทั้นเมื่อใกล้ถึงจุดมุ่งหมาย
(ปั้งปั้ง ปั้ง ปั้ง)
“อ๊ะๆๆๆๆๆ“
“อ้า แจฮวานใกล้แล้ว” สองมือเล็กจิกเกร็งเมื่อโดนสอดใส่อย่างรุนแรง
“อ๊ะๆๆๆๆๆ“
“อ้า แจฮวานใกล้แล้ว” สองมือเล็กจิกเกร็งเมื่อโดนสอดใส่อย่างรุนแรง
“ใกล้อ๊ะ”
“อ้าแจฮวานอึก”
ร่างสูงฉีดพ่นน้ำรักทุกหยาดหยดข้าสู่ช่องทางที่บีบรัด ไม่ต่างจากร่างบางที่ปลดปล่อยทุกหยาดหยดออกมาเลอะไปทั่ว
ร่างสูงฉีดพ่นน้ำรักทุกหยาดหยดข้าสู่ช่องทางที่บีบรัด ไม่ต่างจากร่างบางที่ปลดปล่อยทุกหยาดหยดออกมาเลอะไปทั่ว
“พี่แดนน้อง.. อ๊ะ”
“ไปต่อกันที่ห้อง”
“ไปต่อกันที่ห้อง”
“ครับ”
เสียงครวญครางดังลั่นไปตามทางโดยไม่มีท่าทีจะหยุดลงทั้งคืน
เสียงครวญครางดังลั่นไปตามทางโดยไม่มีท่าทีจะหยุดลงทั้งคืน
...................................................................................................................................
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น