Cherish… “เดี๋ยวแจนทำไปให้นะ ดงฮันรอหน่อยนะ พรุ่งนี้เจอกัน” เอาอีกแล้วเจ้าสุนัขตัวนี้ทำไมชอบกระดิกหางไปหาตัวผู้ตัวอื่น เป็นแบบนี้มันน่าจะจับขังไว้ซะไม่ให้ไปไหน ร่างสูงที่สูงกว่าคนปกติทั่วไป เดินตามร่างบางที่แสนหวงแหนไปเรื่อยๆ ตามทาง ก็รู้นะว่าเป็นประธานรุ่น แต่มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับชาวบ้านชาวช่องเค้าโดยเฉพาะผู้ชาย มันน่าหงุดหงิดจริงๆ “อ้าวแจฮวาน จะไปไหน?” ไอนั่นมันใครถึงกล้ามาจับของรักของเค้า มือนั่นกล้าจับมือของแจฮวานงั้นหรอ มันต้องตาย ต้องตายคาตีนเค้า ร่างสูงเดินเข้าไปหาร่างบางอย่างรวดเร็ว “ซังกยุนเราจะไปหาฮยอนบิน ปล่อยเถอะ ถ้าฮยอนบินเห็นต้องไม่ชอบแน่ๆ” ถ้าฮยอนบินเห็นเราต้องโดนทำอะไรแปลกๆ แน่ๆ ก็ฮยอนบินน่ะหวงเค้ายิ่งกว่าอะไร เวลาที่ฮยอนบินทำโทษมันน่ากลัว น่ากลัวมากๆเลย “ไอนายแบบนั้นไม่อยู่หรอก ไม่ต้องกลัว เราแค่จะมาถามเรื่องชมรมร้องเพลงว่าจะเข้า....” “ไม่ให้เข้า มึงไปไกลๆจากคนของกูเลยนะ แล้วกูก็อยู่อย่ามาสาระแนแตะต้องคนของกู” ร่างบางสั่นไปทั้งร่างด้วยความกลัว ฮยอนบินทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ เห็นหมดเลยสินะ ที่เค้าโดนซังก...