ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก มีนาคม, 2018

Trust.......(1/3){6P}

Trust….. (1/...) “เรากำลังจะไปไหนกัน” “ฝึกพิเศษไงแจฮวานฮยอง” “ใช่ไปฝึกพิเศษเพื่อการแสดงแรกของทีมเราไง” “ฮยอนบินแดเนียลเราไม่เข้าใจ ทำไมต้องไปฝึกที่อื่น ห้องซ้อมที่บริษัทพวกนายก็มีนิ” “หึ เพื่อสมาธิไง” มินฮยอนฮยองพูดแบบนั้นใครจะไปปฏิเสธได้ เค้าเป็นคนเลือกผมเข้าทีมนิ ฮวังกัดเลียงที่ทุกคนให้ความยกย่อง เค้าฉลาดใครก็เชื่อเค้า แต่ยังดีที่มีแดเนียลมาด้วย แดเนียลเป็นเพื่อนในการแข่งขันที่อายุเท่ากันเพียงคนเดียว อย่างน้อยมันก็ดีกว่าไม่มีใครเลย จงฮยอนฮยองก็มานะแต่ผมยังไม่สนิทกับเค้าเลย ในนี้ก็มีเพียงแดเนียลซองอูฮยองและฮยอนบินที่ผมกล้าคุยด้วย ก็พวกเราพึ่งเจอกันนิแต่ผมก็พยายามทำตัวสนิทสนมกับคนที่เหลือในทีมให้มากที่สุด หวังว่าการฝึกครั้งนี้จะทำให้พวกเราสนิทกันมากขึ้นนะ “แจฮวานหิวอะไรมั้ยเดี๋ยวสักพักจะแวะปั๊ม จะซื้อขนมหรือหิวอะไรรีบไปซื้อมานะ เดี๋ยวเราไปอีกไกลเลยใช่มั้ยฮยอนบิน” “ครับอีกไกลมาก” “ครับผม แดนลงไปหาอะไรกินกันเถอะ” “อื้มฉันอยากกินเยลลี่ ซองอูฮยองล่ะอยากกินอะไรมั้ย” “ไม่อ่ะ ตามใจพวกนายเลย” “งั้นผมกับแจฮวานไปก่อนนะ” “อื้ม” ลับหลังทั้งสอง คนที่เหล...

Fox…(MinHwan)

Fox… มีหลายคนเคยเตือนผมแล้วว่าอย่าเลี้ยงมัน มันเป็นหมาจิ้งจอกไม่ควรจะเลี้ยงไว้ในบ้านแต่สุดท้ายสายตาเศร้าๆของมันในวันนั้นก็ทำให้ผมเก็บมันมาเลี้ยงจนได้เจ้าหมาจิ้งจอกสีน้ำตาลทรายตัวนี้ ชื่อมินฮยอน ไม่รู้ทำไมผมถึงตั้งชื่อนี้ให้มัน แต่แค่มองตามันก็รู้แล้วว่ามันชอบ “มินฮยอน อยากได้ปลอกคอมั้ย” “.....” เงียบตลอดมันไม่เคยตอบหรือเห่าเลยด้วยซ้ำ ถ้ามันไม่หอนเรียกผมในคืนนั้น ผมคงไม่เจอมัน สุดท้ายผมก็ซื้อปลอกคอสลักชื่อสีดำมาให้มันอยู่ดี ตอนแรกมันจะไม่ใส่ด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็ใส่ มันเป็นหมาที่เท่มากๆ เวลาผมพามันไปอวดใคร มันชอบนั่งนิ่งๆเชิดๆใส่คนอื่น เวลาอยู่กับผมมันก็ไม่ค่อยทำอะไร มันแค่นอนมองผมที่มุมห้องที่จัดเอาไว้ให้มัน จนผมขึ้นมหาลัย มันก็อายุครบ5ปีพอดี แต่ผมก็เอาตามมาด้วย เพราะไม่อยากทิ้งมันไปไหนเลย ผมรักมันจะตายอยู่แล้ว ทั้งๆที่มันแทบไม่เล่นกับผมเลยด้วยซ้ำ “มินฮยอนมาเล่นจานบินกันมั้ย” “......” “มินฮยอน ขอมือหน่อย” ปกติมันจะแค่มองแล้วหันหนีไปแต่วันนี้มันกับมองหน้าผมนานมากๆ แล้วอยู่ๆดีก็กระโจนเข้าใส่ “มินฮยอนหยุดนะ จะทำอะไร” มันพยายามเลียหน้าผมไปทั่ว ม...

Pheromone….....3p(3/3)[OngNielHwan]

Pheromone….(3/3)[OngNielHwan] {179+181&175} “อืออึก ซองอูฮยองนะ นี้ มันต๊ะโต๊ะ กินขะข้าว” ร่างบางพูดขณะถูกร่างสูงอีกคนกระแทกกระทั้นเข้าออกในช่องทางรักที่รัดแน่น เสียงโต๊ะกินข้าวครูดพื้นดังเอี๊ยดอ๊าด วันนี้พวกเรามาถ่ายงานที่ต่างจังหวัด3วัน เป็นงานของร่างบางซองอูและแดเนียล แต่หลังจากถ่ายงานกับถูกมาทำแบบนี้อีก ร่างกายก็กลับตอบสนองอย่างไม่น่าให้อภัย “ฮยองทำอะไรอยู่  เอาอีกแล้วนะไม่เคยชวนผมเลย” แทนที่จะช่วยกันกับมาน้อยใจไปซะอีกแดเนียลชอบทำแบบนี้ตลอด เลย “ก็มาสิจะรออะไรหละ” “พออ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ” พอจะห้ามกับใส่แรงมาแบบนี้อีกจะให้ทำยังไงเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ทำงานทั้งวันพอกลับห้องมาโดนแบบนี้จะไม่ให้พักเลยหรือไงกัน “กลิ่นแรงกว่าเมื่อก่อนอีกนะแจฮวานของฮยอง” “ของผมด้วย” กลิ่นอีกแล้วเวลามีอะไรกัน หรือตอนจะทำชอบมาอ้างเรื่องนี้ ถ้าไม่มีกลิ่นนี้พวกเค้าจะทำแบบนี้กับผมหรือเปล่า เมื่อท่อนล่างไม่ว่างแดเนียลจับมือร่างบางมาลูบไล้แกนกายใหญ่ที่แข็งขืนเต็มที่ มือเล็กๆแสนสวยขยับขึ้นลงอย่างรู้งาน “อือ ดีแจฮวาน ดีมากๆมือโครตนิ่มเลยรู้ตัวมั้ย” “หยุดรัด...