Escape.......{nielhwan}

 

 

 

 

 

 

 

 

Escape.......

 

[10&27][181&175]

"เเจฮวานคิดว่าที่ทำอยู่ดีเเล้วหรอ"

"เเจนทำไรผิด พี่เเดน"

"มาที่นี่ทำไม"
มาทำไมมาให้ไอพวกเหี้ยพวกเนี่ยมันมอง ไม่ชอบเลยผมไม่ชอบเลย

"เเจนมาหาพี่เเดน พี่เเดนไม่ยอมกลับบ้านกับเเจน เเจนคิดถึงพี่เเดน" 

"เเจนพี่มาทำงาน" 
ใครจะกล้าบอกหละว่าหนีน้องชายต่างมารดามา   ตอนเด็กๆทำไมมันไม่น่ารักขนาดนี้

 วะ ยิ่งโตยิ่งน่ารักใครจะไปอยากอยู่ใกล้

"พี่เเดนทำงานทุกวันเลยหรองื้อออออ น้องเเจนคิดถึงพี่เเดนจะตาย อยู่เเล้วกลับบ้านกับน้องเเเจนนะ นะพี่เเดน"
  อย่าพองเเก้มโว้ยไม่โอเคเลยกูไม่โอเคเลยจริงๆ  น่ารัก คนเราจะพูดคำว่าน่ารักได้วันละกี่ครั้งกัน 

อยากได้จะตายอยู่เเล้วน้องจะรู้มั๊ย

"ถ้าพี่กลับไปกับน้องพี่จะได้อะไรหละ ไหนลองเสนอมาซิ"  
สมองด้านมืดของผมเริ่มทำงานอีกเเล้วทำไมเป็นคนเเบบนี้ว่ะกู

"น้องเเจนจะให้พี่ทุกอย่างที่พี่เเดนต้องการเลย นะนะกลับบ้านกับน้องนะนะ"

"สัญญาเเล้วนะเเจฮวานถ้าพี่ขออะไรเรา เราห้ามปฏิเสธนะ" 
โอกาสมันมาถึงขนาดนี้เเล้วปล่อยไปก็โง่เเล้วคังเเดเนียล

21:07น.

"เเจฮวานพ่อกับเเม่ไปไหน" 

"พ่อกับเเม่ไปดูงานต่างประเทศครับผม น้องเเจนอยู่บ้านคนเดียวตลอดเลยพี่เเดนก็ไม่อยู่" 
เข้าทางไปหมดทุกทาง 

"เหงามั๊ยเเจฮวาน"

"เหงาซิครับ ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนน้องเเจนเลย"

"งั้นคืนนี้พี่ดูเเลน้องเอง มานอนกับพี่นะคืนนี้"
 อยากได้ทั้งหมดที่เป็นเเจฮวาน อยากกลืนกินทุกอณูของร่างกาย ทำให้เป็นของผม ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ตั้งเเต่เจอน้องมา10ปีที่เเล้วหรือพึ่งเกิดขึ้นตอนผมขึ้นมหาลัย เเจฮวานน่ารักขึ้นเรื่อยๆ น้องไม่ค่อยทันคนโดนหลอกง่ายๆตลอดน้องถึงต้องเรียนอยู่บ้านคนเดียวกับครูที่จ้างมาสอน พ่อเเม่รวมถึงผมล้วนรู้ว่าน้องไม่ปกติ ถึงได้เก็บซ่อนเเจฮวานให้ออกห่างจากโลกภายนอก  เเต่พ่อแม่ผิดมหันต์  ผิดที่ทำให้น้องมาเจอกับผม

 "มาอาบน้ำห้องพี่นะ"

"ได้ครับ"

"น่ารักนะเรา เตรียมเสื้อผ้าเสร็จเเล้วตามพี่เข้ามาในห้องด้วยนะ"

"ครับผม"
น่ากินขนาดนี้จะปล่อยไปได้ไง

 ก๊อกๆ

มาเเล้วสินะ 

"พี่ไม่ได้ล็อคประตู เข้ามาเลย"

"พี่เเดน  เเก้ผ้าทำไม"

"พี่จะอาบน้ำกับน้องไง พี่บอกแล้วไงพี่ดูเเลเราเอง"

"จริงหรอๆ น้องเเจนดีใจที่สุดเลย พี่เเดนใจดีๆ"
  ใช่เลยพี่หนะใจดี

"ป่ะ"

"พี่เเดนน้องเเจนต้องเเก้ผ้าเหมือนพี่เเดนมั๊ย"

"จะอาบน้ำก็ต้องเเก้สิ"

"น้องเเจนอาย"

"จะอายทำไมในนี้มีเเค่พี่นะ"  

"จริงด้วยในนี้มีเเค่พี่เเดนน้องเเจนจะอายทำไม"
คนตัวเล็กข้างหน้าช่างใสซื่อบริสุทธิ์ เสื้อผ้าค่อยๆหลุดออกจากเรือนร่างที่

ขาวราวน้ำนม ผิวขาวเนียนปรากฎสู่สายตา คิดไว้ไม่มีผิดว่าต้องสวยขนาดนี้เอวที่คอดกิ้วราวกับผู้หญิง ต้นขาวที่เคยจินตนา

การถึง ยอดอกสีชมพูสวยที่เคยฝันถึง ผมจะกลืนกินไม่เหลือให้ใคร

"พี่เเดน น้องเเจนเอาคุณเป็ดลงอ่างด้วยได้มั๊ย"

"ได้สิทำไมจะไม่ได้"

"พี่เเดนใจดีจัง"
ใช่เลยผมหนะใจดีที่สุด ผมจะพาน้องไปเจอความสุข

"น้องเเจนมานั่งตักพี่สิพี่จะอาบน้ำให้"
 ร่างบางขยับเข้าหาร่างสูงอย่างใสซื่อ เสือร้ายในร่างพี่ชาย กำลังยิ้มอยู่ในใจ

"พี่เเดนอะไรมันทิ่มก้นน้อง"

"น้องชายพี่เอง อยากดูมั๊ย"

"อยากดูๆ"
 ร่างหนาดันร่างบางไปอยู่ข้างหน้าเเล้วยืนขึ้นจากอ่าง

"อยากลองจับมันมั๊ย"

"จับได้ด้วยหรอ"

"ได้สิ"

"งั้นน้องเเจนจับนะ"

"ซี๊ดดดดดด"

"พี่เเดนเจ็บหรอ"

"ไม่เจ็บๆจับต่อเถอะพี่เเค่ตกใจ"
มือโครตนุ่มเลย กำยังไม่รอบก็พยายามกำ ทำไมเเจฮวานน่ารักขนาดนี้ว่ะ

"พี่เเดนทำไมมันกระตุก"

"มันทักทายน้องไง ลองขยับขึ้นลงสิ"

"ได้หรอ"

"ได้สิ" 
เเม่งเอ้ยมือนุ่มชิบหาย

"ขยับเร็วกว่านี้อีกน้องเเจน" 
สั่งเป็นสั่งจริงๆ เด็กคนนี้เรียนรู้เร็วเกินไป 

"ซี๊ดดดดดด น้องเเจนอ้าปากออก อมมันเข้าไป" 

"จริง จริงหรอ มันกินได้หรอ"
 สายตาใสซื่อที่ส่งให้ร่างสูงเป็นเชื้อเพลิงอาารมย์อย่างดี

"ได้ อมให้เหมือนเวลาน้องเเจนกินอมยิ้ม ห้ามกัดนะ พยายามอย่าให้โดนฟัน" 

ปากบางอ้าออกกว้างพยายามนำเเกนกายร่างสูงเข้าสู่ปากให้หมด ตั้งเเต่หัวถึงโคน

"อุก"

"อ่า....สุดยอด"
 ร่างหนาบดสะโพกตามปากของร่างบาง สอนง่ายจริง เเกนกายคับเเน่นปาก กระเเทกรัวๆอย่างรู้สึกดี 

"อุก...อึก"

"เเจฮวานเร็วอีก" 
ร่างหนากระเเทกเเกนกลางเข้าออกอย่างรวดเร็ว

"ซี๊ด"
น้ำรักสีขาวขุน ไหลย้อยออกมาพร้อมเเกนกลายที่หลุดออกจากปากบาง

"พี่เเดนน้องเเจนกลืนมันเข้าไปจะเป็นอะไรมั๊ย"
เเค่รู้ว่าเเจฮวานกลืนน้ำรักของเค้าไป เเกนกลายก็กับขึ้นมาตั้งตรงอีกครั้ง เด็ก

นี่ยั่วยวนเเบบไม่รู้ตัวจริงๆ

"ไม่เป็นไรมันกินได้"

"พี่เเดนน้องเเจนรู้สึกแปลกๆตรงนี้" 
เเจฮวานมีอารมณ์ ความรู้สึกเร็วดีจัง

"ให้พี่ช่วยเหมือนที่เราช่วยพี่มั๊ย"

"เอาน้องเเจนเอา"

"ไปนั่งที่อ่างล้างหน้าสิเดียวพี่ไปช่วย"

"นั่งลงห้อยขาลง เเหกขาออกกว้างๆเเจฮวาน"
เเดเนียลคุกเข่าอยู่บนพื้นระหว่างขาของเเจฮวานออก

เเผล็บ

"อื้อออออ"

ร่างสูงใช้ลิ้นเลียไปตามความยาวเเก่นกายอันเล็กขึ้นลงจนเปียกชุ่ม 

"น่ารักๆๆๆๆๆเเจฮวานของพี่น่ารัก ฟู่"

"พี่เเดนอย่าเป่าลมใส่มัน  น้องเเจนฉี่จะเเตก" 

ยิ่งได้ยินเเบบนั้นร่างสูงรีบครอบครองเเก่นกายของร่างเล็กเข้าสู่ปาก ดูดุนอยากกระหาย เค้าบอกเเล้วว่าจะกลืนกินทุกส่วน

"อ้าาาาาาา พี่เเดน น้องเเจน ฉี่จะเเตกเเล้ว พี่เเดน  อ้าๆๆๆ"
 น้ำรักสีขาวขุนพุ่งเข้าสู่ลำคอของร่างสูง

"หวาน"

"พี่เเดนกินฉี่น้องเเจนทำไม"

"ไม่ใช่ฉี่น้องเเจนสบายตัวหรือยัง"

"สบายตัวเเล้วครับ"

"พี่ทำความสะอาดส่วนนี้ให้นะ"

   เสียงทุ้มของร่างสูงดังขึ้นขณะยกขาร่างบางไปจูบ ร่างกายเปลือยเปล่านั่งห้อยขาหมดเเรงอยู่บนอ่างล่างหน้า 

   ร่างสูงเลียทำความสะอาดกลางเป็นถึงช่องทางสีชมพูปิดสนิทด้านกลัง ลิ้นเลียวนอยู่ที่จีบทุกจีบเพื่อเตรียมความพร้อม รับ

สิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไป

"พี่เเดนทำอะไร น้องเเจนเสียวอีกเเล้ว พี่เเดน"

"พี่กำลังเล่นกับเราไง เราไม่อยากเล่นกับพี่เเล้วหรอ"

"เล่นครับเล่น น้องเเจนอยากเล่นกับพี่เเดน"

"งั้นเเจฮวานก็อยู่เฉยๆนะครับ พี่จะเล่นกับตรงนี้สักหน่อย น้องเเจนดูด3นิ้วนี้ให้พี่ที"

      ร่างบางดูดดึงนิ้วทั้งสามของร่างสูงอย่างรวดเร็ว

"พอเเจฮวาน"   

      ช่องทางด้านหลังของร่างบางเปียกชุ่ม  

"อ๊ะ....อุ....."

     ปลายนิ้วเลื่อนมาที่ช่องทางสีชมพูอาศัยน้ำลายที่เปียกลื้นนั้นเเทรกเข้ามา ร่างบางจิกหัวร่างสูง ก่อนมองดูที่สิ่งที่ร่างสูง

กระทำต่อตัวเอง มีความสุขเเต่เจ็บจังเลย นิ้วเเรกเบิกทางเเละขยับเข้าออกตามจังหวะของร่างกาย เมื่อช่องทางเริ่มขยายมาก

ขึ้นนิ้วที่2เเละ3ตามเข้า เเจฮวานทำตามคำสั่งเเดเนียลทุกอย่างมีเเค่เสียงคางในลำคอ ตามเเรงกระเเทกของนิ้วมือ

"เเจฮวานไม่ต้องกั้นเสียงพี่อยากได้ยินเสียงเรา"

"อ้าาาาาาา.......งพี่เเดน น้องเเเจน น้องเเจน ไม่ไหวเเเล้วมันคับ มันคับไปหมด พี่เเดน"

"ทนหน่อย อยากเล่นกับพี่ต้องอดทนอีกนิดเดียว"

"น้องเเจนทนไม่ไหวเเล้วอ้าาาาาาาพี่เเดนกรี๊ดดดดดด" 
ร่างบางเสร็จสมเป็นครั้งที่2ช่องทางบีบรัดนิ้วมือร่างสูงอย่างรุนเเรง

ช่องทางหุบเเน่นเเละเปิดโล่ง เเดเนียลเเทรกร่างกายเข้าสูงหว่างขาเเจฮวานการเตรียมความพร้อมเสร็จสิ้นเเล้ว ร่างหนาก้มลง

สูดดม ซอกคอขาวพร้อมกับทำรอยตามที่ทางที่ปากเคลื่อนที่ผ่าน

"พี่เเดน ทำอะไร"

"ทำให้น้องเเจนเป็นของพี่ไง น้องเเจนอยากเป็นของพี่มั๊ย"

"อยากน้องเเจนอยากเป็นของพี่เเดนครับ"

  กลิ่นกายที่ดึงดูดของเเจฮวานเป็นชนวนนำทางร่างสูงเป็นอย่างดียิ่งได้สูดดมยิ่งอยากจะกินจะกินจะกินให้หมด

  เเกนกลายของร่างสูงจ่อช่องทางสีชมพูที่เตรียมความพร้อมไว้ เเกนกลายชำเเรกเข้าไปด้วยความรวดเร็วถึงจะเตรียม

ช่องทางไว้เเล้วเเต่มันก็ยังคับเเน่น

"พี่เเดนทำไมเจ็บจังเลย พี่เเดนมันเเน่นกว่าเมื่อกี้อีก พี่เเดนน้องเเจนไม่เอาเเล้วไม่เล่นเเล้วได้มั๊ยมันเจ็บ"

"ไม่ได้ น้องเเจนสัญญกับพี่ไว้เเล้วว่าจะไม่ปฏิเสธพี่ คับขนาดนี้ไม่ยอมหยุดหรอกจะขยับเเล้วนะ" 

"อุก......อ๊า อ๊าาา พี่เเดนน้องเเจนไม่เจ็บ.......น้องเเจนฉี่จะเเตกปวดฉี่อีกแล้ว"
เมื่อได้ยินเเบบนั้นร่างหนารีบกระเเทรกเเกนกายให้เร็วขึ้น ช่องคับเเน่นเเละตอดรัดไม่ให้เค้าหายใจ เเผ่นหลังเล็กโค้งงอพิงกับกระจกด้านหลัง

"อ่ะ....อ้าาาาพะพี่ดะเเดนนะน้องเเจนอ้าาาาปวดฉี่จริงๆ"

"งั้นฉี่ตรงนี้ก็ได้"

   เเดเนียลพลิกตัวเเจฮวานปะจันหน้ากับกระจก 

"ฉี่ตรงนี้เเหละ ฉี่อออกมา"

"มะมะเอา อ๊าาาา พี่เเดนน อ่ะอ๊าาา"

"พี่บอกให้ฉี่ไงฉี่ซิ"

  โจ๊กกกกกกกกกกกกก  

น้ำสีเหลืองใสพุ่งสู่อ้างร่างหน้า หึนี้มันเเค่เริ่มต้น  เเดเนียลมองหน้าเเจฮวานผ่านกระจกหน้าที่ทรมานจากการกระเเทก ช่าง

ยั่วยวน ใครมาเห็นภาพเเบบนี้คงหยุดไม่ได้เช่นกัน เเต่อย่าหวัง อย่าหวังว่าจะได้ครอบครองเหมือนเค้าไม่มีทางปล่อยไปหรอก ไม่มีทาง

"พี่เเดนนนนน น้องเเจนปวดฉี่อีกอ่าาาาาาาาาาาาา..............งกรี๊ดดดดดดดดด"

ร่างบางเสร็จสมเป็นครั้งที่3  ร่างสูงเห็นเเบบนั้นรีบขยับเเกนกายเร็วขึ้น

ปีก ปีก ปึก ปึก

"เเจฮวาน อ๊าาาา"

ร่างสูงกระเเทกด้วยความเร็วเเละตามไปติดๆน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งกระเด็นกระจายบนอ่างล้างหน้า

"พี่เเดนสนุกจังเลย เเต่เหนื่อย"

"เล่นต่อมั๊ย"

"เล่นสิ เล่นๆ"

"งั้นไปเล่นบนเตียงกับพี่นะ"

"คร้าบ"

            สุดท้ายคนที่ได้กลืนกินสิ่งมีชีวิตที่เเสนน่ารักนี้ ก็คือผมเพียงคนเดียว

....................................................................................................................................