Ownership…(1/2)
หลับไปแล้วสินะ เมื่อคืนก็มั่วแต่ดูบอลวันก่อนก็มั่วแต่ดูบอล
แล้วยังไปขี่สกู๊ตเตอร์ร่อนไปทั่วกับผู้ชายอีก ที่หงุดหงิดไปมากกว่านั้นคือไอกางเกงขาสั้นเนี้ยชอบใส่จังอยากจะเผาทิ้งแม่งให้หมด
มันน่าทำโทษจริงๆ แล้วยังรู้ดีว่าตัวเองผิดอีกนะพอขึ้นรถก็หนีไปนั่งกับคนอื่น แล้วปล่อยให้ผมนั่งหลังเนี้ยนะความผิดหลายกระทงเกินไปแล้วนะคิมแจฮวาน
ผมมองไปที่คนด้านข้างด้วยสายคาดโทษ
หึนอนหลับให้สบายเลยนะตัวเล็กคืนนี้นายจะไม่ได้นอน ดีที่ขึ้นเครื่องมาแล้วเลือกมานั่งข้างผม
ไม่งั้นความผิดนายจะเพิ่มขึ้นไปอีกนะคิมแจฮวาน
“อือ อ๊ะ เจ็บ เนียลทำอะไร”
คนตัวเล็กตื่นขึ้นมาหลังจากรู้สึกแปลกๆ ความอุ่นร้อนและความเปียกแฉะที่สัมผัสกับต้นคอขาวรุนแรงจนทำให้คนตัวเล็กรู้สึกตัวจากความฝันที่แสนมีความสุข
“ขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ แต่เนียลขอดูตรงนี้อีกหน่อยได้มั๊ยเหมือนมีอะไรติดอยู่เลย”
คนตัวสูงยิ้มร้ายไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กได้เถียงพร้อมพูดคำหวานหลอกล้อให้คนตัวเล็กมึนงงเข้าไปอีก
นิ้วมือใหญ่เข้าไปในโพรงปากบางป้องกันไม่ให้คนอื่นได้ยินเสียงหวานๆของคนข้างๆ มืออีกด้านไม่ปล่อยให้ว่างสอดเข้าไปในเสื้อยืดของร่างบางอย่างรวดเร็ว
ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนนุ่มด้านใน
เพื่อกลั้นแกล้งคนตัวเล็กด้านข้างอย่างที่ใจต้องการ จนได้เสพสมร่างกายสวยอย่างที่ใจต้องการ
“อือ เนียล”
แค่เอานิ้วออกจากปากก็ครางยั่วขนาดนี้แล้วนะคิมแจฮวาน
ไว้ก่อนเถอะ ถึงห้องเมื่อไหร่จะไม่หยุดแน่
“เป็นอะไรตัวเล็กของเนียล”
“เนียล ทำไมถึงทำแบบนี้
เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นจะแย่เอานะ”
“ไม่มีใครเห็นหรอกคนอื่นหลับหมดแล้ว”
ผมตอบเพื่อให้คนตัวเล็กสบายใจ
แต่แค่สบดวงตาใสที่คลอไปด้วยน้ำตาหลังจากการปลุกปั่นของผม
ก็ทำให้ผมมีความสุขยังไงไม่รู้ เสื้อผ้ายับยู่ยี้ไปหมดหัวฟูฟ่อง แถมที่คอยังมีรอยแดงจางๆที่เป็นรอยที่ผมทำไว้ประดับไว้อย่างสวยงามอีกด้วย
มันดีจริงๆ มันสวยจริงๆ ยิ่งเป็นคอขาวๆของคิมแจฮวานแล้วแม่งดีชิบหาย แต่ยังไม่หายโกรธหรอกนะ
แค่นี้มันยังน้อยไป
“แล้วเนียลทำแบบนี้ทำไม
จะแกล้งให้เราอายอีกแล้วใช่มั้ย”
“ทำโทษ แค่ทำโทษ ก็แค่นั้น”
“เรื่องอะไรเราทำอะไรผิดหรอ”
“อย่าทำเป็นไม่รู้คิมแจฮวาน อย่าทำให้หงุดหงิดไปมากกว่านี้นะ”
แกล้งทำเป็นไม่รู้แบบนี้ไปถึงโรงแรมจะทำให้ไปไหนไม่ได้จริงๆค่อยดู
“เนียลอ้า ก็เนียลตัวใหญ่อ้าซ้อนเราไม่ได้หรอก”
“ซ้อนไม่ได้วันหลังก็ไม่ต้องไป
ไม่ให้เอาออกไปเล่นแล้วอยู่นอกสายตาเกินไปไม่ชอบ”
“เนียลอ้า”
“แล้วเพื่อนผู้ชายคนนั้นไปเลิกคบมันซะด้วย”
ผมกระซิบเบาๆข้างหูคนตัวเล็กเบาๆอย่างหงุดหงิด
ไม่ลืมชิมใบหูแหลมๆนั้นเพื่อทำให้รู้ว่าคนตัวเล็กต้องเชื่อฟังคำสั่งของผม
“อ๊ะ”
“แล้วเรื่องสุดท้ายกางเกงขาสั้นทำไมชอบใส่นักนะ”
ผมไม่เคยชอบเลยที่คนตัวเล็กใส่กางเกงขาสั้นเพื่อโชว์เรียวขาสวยที่ผมหวง ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
คนตัวเล็กไม่เคยฟังผมสักที
“ก็มันใส่สบายจีซองฮยองยังใส่เลย”
“นั้นมันจีซองฮยองจะมาเทียบกันได้ไง
แล้วอีกอย่างเนียลไม่ได้เป็นแฟนจีซองฮยองแต่เนียลเป็นแฟนคิมแจฮวาน
ไม่ต้องมาเถียงอีกนะ
ต่อไปนี้ถ้าเห็นใส่อีกจะเอากางเกงขาสั้นตัวเล็กไปเผาให้หมดค่อยดู”
ผมพูดอย่างเหลืออดใครไม่เป็นผมไม่รู้หรอกว่ามีแฟนน่ารักมันเหนื่อยแค่ไหน
แล้วแฟนเสือกเอ๋อไม่รู้อีกว่าตัวเองน่ารัก จะให้ผมทำยังไง คนแม่งก็อยากได้เต็มไปหมด
จะทำรอยไว้บางก็ไม่แปลกนิแค่แสดงความเป็นเจ้าของเอง
หมามันจะได้ไม่มายุ่งโดยเฉพาะเพื่อนเจ้าตัวดื้อด้านข้างเนี้ยแหละ
“ก็ได้เราจะพยายาม”
“ไม่ใช่แค่ก็จะพยายาม ตัวเล็กต้องทำให้ได้ห้ามปฏิเสธ”
ผมจ้องเข้าไปในดวงตาใสของคนด้านข้างที่มีความงอแงผสมความเขินอายอยู่
มันน่าหมั้นเขี้ยวเสียจริง เมี่อไหร่จะถึงอเมริกาว่ะ
จะฟัดให้จมเขี้ยวเลย
“ก็ได้”
“แบบนี้สิถึงจะน่ารัก ยังง่วงอยู่ไหม”
“นิดนึ่ง”
“งั้นมานอน นอนหนุนไหล่เนียลก็ได้
อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงแล้ว”
ผมจับหัวกลมๆทุยของคนตัวเล็กกดลงบนไหล่ใหญ่ของตัวเองเบาๆ
เพื่อบังคับให้คนตัวเล็กหลับต่อ ไม่ลืมดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้คนตัวเล็กถึงหน้าอกเพื่อเพิ่มความอบอุ่น
แต่ในตาเล็กที่ดูง่วงนอนเต็มกำลัง กับจ้องมองทุกการกระทำของผมอย่างไม่คาดสายตา
“แล้วเนียลจะหลับมั้ย”
“รอตัวเล็กหลับก่อน เนียลจะคิดวิธีลงโทษตัวเล็กสักหน่อยค่อยหลับ”
“เนียลอ้า”
“นอนได้แล้ว”
“ก็ได้ แต่อย่าลงโทษเราหนักนะ”
“ถ้ายังไม่นอนจะเพิ่มเป็นสามเท่านะ”
“ก็ได้”
“ฝันดีครับตัวดื้อ”
“อืม เนียลด้วยนะ”
ตาเล็กปิดสนิทแล้วสินะ ทำไมน่ารัก น่ารักจนใจผมปั่นป่วนนับครั้งไม่ถ้วน
แค่ความอุ่นร้อนที่ซุกอยู่บนไหล่ใหญ่ของผมก็ทำให้ผมมีความสุขขนาดนี้แล้วปกติแจฮวานไม่ชอบสกิลชิพ
แต่แจฮวานกับยอมให้ผมจับตัวแถมยังมาซุกผมอีกชอบงอแงขี้อ้อนเหมือนแมวไม่มีผิด มันทำให้อุ่นวาบไปทั้งหัวใจจริงๆ
อย่างน้อยผมก็อยากให้ไหล่ที่คนอื่นบอกว่ามันแสนกว้างใหญ่ของผมเป็นทีพักพิงของคนตัวเล็กได้ มันมีความสุขจริงๆนะเวลาใครสักคนไว้ใจให้ได้ดูแล
หลับให้สบายนะคิมแจฮวานคังแดเเนียลคนนี้จะดูแลอยู่ตรงนี้เอง
รอยยิ้มอบอุ่นประดับบนใบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่อาจห้ามได้
มือใหญ่ประคองจับมือเล็กๆไว้ในอุ้มมืออุ่น จะไม่ปล่อยไปหรอกมือเล็กๆคู่นี้
ไม่มีทางและไม่มีวัน......
NC มาพรุ่งนี้นะ.....รอหน่อยช่วงนี้ไม่ค่อยว่างจีๆ
NC อยู่ไหนคระะะะะ
ตอบลบ