ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

SungWoonHwan


SOON

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Unforeseen…….3p{minhwan}{nielhwan}

  Unforeseen…….3p{minhwan}{nielhwan} [181&175&181] [10&23&9] “ แจฮวานถอดเสื้อออก ” เสียงเร่งเร้าดังอยู่รอบข้าง ไอเพื่อนพวกเพื่อนใจร้ายพวกนี้มันชวนผมเล่นเกมส์ ร่างบางเล่นเกมส์ตาต่อตาผ่านไปหลายตา แจฮวานแพ้อีกแล้ว ทำไมคนเล่นกีฬาเก่งอย่างเค้า ต้องมาแพ้เกมส์ออนไลน์อย่าง ROV ด้วยว่ะ   รอยยิ้มกวนประสาทประดับอยู่บนหน้า คังแดเนียลและฮวังมินฮยอน หน้ามุ่ยของเจ้าเพื่อนตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มทั้งสองหัวเราะ น่ารักๆคำนี้เต็มหัวไปหมด “ ทำไมกูแพ้บ่อยจัง เทพแห่งโชคชะตาช่วยลูกด้วย ” แจฮวานนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ที่โชว์หน้าคำว่า loss ไม่อยากถอดเสื้อเลยแค่นี้ก็จะไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว   เพื่อนเลวชอบชวนทำอะไรแผงๆตอนแรกก็นัดมาทำรายงานไปไปมามา มานั่งพนันเล่นเกมส์ได้ยังไงก็ไม่รู้ “ วันนี้มึงโชคไม่ดีไง ถอดออกเดี๋ยวนี้ ” คังแดเนียลสั่งร่างบางอีกครั้ง แจฮวานยู่หน้า อย่างงอแง นี้ชิ้นสุดท้ายแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ชั้นในแล้วนะทำไมเพื่อนสองคนนี้ของเค้าชอบแกล้งเค้าจัง   สายตาฮวังมินฮยอนจ้องแจฮวานเหมือนให้ทะลุผ่านเสื้อผ้าได้ “ ไม่ดีกว่า มานี้กูถ...

10+1=2

10+1=2 Kim Jaehwan & WannaOne    มันกี่วันแล้วที่ผมต้องทนทรมานกับการกระทำแบบนี้ของพวกเค้า มันตั้งแต่ผมได้เดบิวต์หรือก่อนที่ผมจะเดบิวต์กันแน่นะ  “ อึก...แฮ่ก....ทรมาน.... ” ข้างในมันร้อนไปหมด อุปกรณ์รูปทรงรีสั่นถี่ๆ อยู่ในช่องทางด้านหลังเค้า โดยเพื่อนร่วมวงใส่มันไว้ตั้งแต่เช้า มันทรมาน วันนี้พวกเราออกมาถ่ายรายการกัน มันยิ่งทำให้ผมทรมานเข้าไปอีก “ อึก ” “ แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วหรอแจฮวาน ปกตินายเก่งกว่านี้นิ ” ฮยองร่วมวงที่ทุกคนมองเป็นแม่ของทั้งวงพูดขึ้น ยุนจีซองรู้ดีว่าแจฮวานเป็นอะไร จะไม่รู้ได้ไงในเมื่อเค้ามองซองอุนยัดอุปกรณ์นั้นเข้าช่องทางแสนสวยเอง น่าสนุกจะตาย พวกเค้าอยากให้แจฮวานมีความสุข ก็พวกเค้าหนะรักแจฮวานจะตาย ไม่มีใครไม่รักแจฮวานหรอกนะ ทุกคนในวงรักแจฮวาน ใครบอกว่าพวกเราไม่สนิทกัน พวกเราสนิทกันมากมากที่สุด หึ! “ จีซองฮยอง ผมอยากเอามันออก อึก ” ความทรมานที่ถูกกักเก็บมาทั้งวันทำให้ร่างบางร้องไห้ “ แจฮวานฮยองเวลาร้องไห้ตอนอยากสุดๆโครตยั่วเลยหวะ ควานลิน ” จินยองพูดกับน้องชายคนสนิท พวกเค้าชอบดูเ...

Fox…(MinHwan)

Fox… มีหลายคนเคยเตือนผมแล้วว่าอย่าเลี้ยงมัน มันเป็นหมาจิ้งจอกไม่ควรจะเลี้ยงไว้ในบ้านแต่สุดท้ายสายตาเศร้าๆของมันในวันนั้นก็ทำให้ผมเก็บมันมาเลี้ยงจนได้เจ้าหมาจิ้งจอกสีน้ำตาลทรายตัวนี้ ชื่อมินฮยอน ไม่รู้ทำไมผมถึงตั้งชื่อนี้ให้มัน แต่แค่มองตามันก็รู้แล้วว่ามันชอบ “มินฮยอน อยากได้ปลอกคอมั้ย” “.....” เงียบตลอดมันไม่เคยตอบหรือเห่าเลยด้วยซ้ำ ถ้ามันไม่หอนเรียกผมในคืนนั้น ผมคงไม่เจอมัน สุดท้ายผมก็ซื้อปลอกคอสลักชื่อสีดำมาให้มันอยู่ดี ตอนแรกมันจะไม่ใส่ด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็ใส่ มันเป็นหมาที่เท่มากๆ เวลาผมพามันไปอวดใคร มันชอบนั่งนิ่งๆเชิดๆใส่คนอื่น เวลาอยู่กับผมมันก็ไม่ค่อยทำอะไร มันแค่นอนมองผมที่มุมห้องที่จัดเอาไว้ให้มัน จนผมขึ้นมหาลัย มันก็อายุครบ5ปีพอดี แต่ผมก็เอาตามมาด้วย เพราะไม่อยากทิ้งมันไปไหนเลย ผมรักมันจะตายอยู่แล้ว ทั้งๆที่มันแทบไม่เล่นกับผมเลยด้วยซ้ำ “มินฮยอนมาเล่นจานบินกันมั้ย” “......” “มินฮยอน ขอมือหน่อย” ปกติมันจะแค่มองแล้วหันหนีไปแต่วันนี้มันกับมองหน้าผมนานมากๆ แล้วอยู่ๆดีก็กระโจนเข้าใส่ “มินฮยอนหยุดนะ จะทำอะไร” มันพยายามเลียหน้าผมไปทั่ว ม...