ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Unforeseen…….3p{minhwan}{nielhwan}









 

Unforeseen…….3p{minhwan}{nielhwan}

[181&175&181] [10&23&9]


แจฮวานถอดเสื้อออก
เสียงเร่งเร้าดังอยู่รอบข้าง ไอเพื่อนพวกเพื่อนใจร้ายพวกนี้มันชวนผมเล่นเกมส์ ร่างบางเล่นเกมส์ตาต่อตาผ่านไปหลายตา แจฮวานแพ้อีกแล้ว ทำไมคนเล่นกีฬาเก่งอย่างเค้า ต้องมาแพ้เกมส์ออนไลน์อย่างROVด้วยว่ะ  รอยยิ้มกวนประสาทประดับอยู่บนหน้า คังแดเนียลและฮวังมินฮยอน หน้ามุ่ยของเจ้าเพื่อนตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มทั้งสองหัวเราะ น่ารักๆคำนี้เต็มหัวไปหมด
ทำไมกูแพ้บ่อยจัง เทพแห่งโชคชะตาช่วยลูกด้วย
แจฮวานนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ที่โชว์หน้าคำว่าloss ไม่อยากถอดเสื้อเลยแค่นี้ก็จะไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว  เพื่อนเลวชอบชวนทำอะไรแผงๆตอนแรกก็นัดมาทำรายงานไปไปมามา มานั่งพนันเล่นเกมส์ได้ยังไงก็ไม่รู้
วันนี้มึงโชคไม่ดีไง ถอดออกเดี๋ยวนี้
คังแดเนียลสั่งร่างบางอีกครั้ง แจฮวานยู่หน้า อย่างงอแง นี้ชิ้นสุดท้ายแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ชั้นในแล้วนะทำไมเพื่อนสองคนนี้ของเค้าชอบแกล้งเค้าจัง  สายตาฮวังมินฮยอนจ้องแจฮวานเหมือนให้ทะลุผ่านเสื้อผ้าได้
ไม่ดีกว่า มานี้กูถอดให้เอง
ไม่เอามินฮยอน อย่าแกล้งดิโว้ย
ร่างเล็กพยายามปัดป้องเพื่อนชายตัวสูง แต่ไม่ทันได้ทำอะไร คังแดเนียลจับแจฮวานมานั่งตักซ่ะก่อนจะถอดเสื้อออกให้ โดยคนที่โดนอุ้มได้แต่นั่งนิ่งๆให้แดเนียลทำตามใจ  ถ้าขัดขืนแดเนียลต้องทำให้เค้าอายกว่านี้แน่ๆ

แดเนียลลูปอะไร ปล่อยกูดิว่ะ
มินฮยอน ห้ามแดเนียลหน่อย มิน อ่ะ มินฮยอน หยุดอ่ะร่างบางดินร้นขัดขืนเพื่อนชายทั้งสอง ร่างกายเล็กถูกรัดไม่ให้ดิ้นหนีอยู่บนตักใหญ่ของแดเนียล

รู้สึกอยากทำมากกว่านี้แล้วหวะ
ร่างบางไม่ทันตั้งตัวมือหนาของฮวังมินอยอนถูไถช่องทางรักที่มีเพียงกางเกงชั้นในกั้นขวาง เเละพยายามสอดนิ้วเข้าไปอย่างตั้งอกตั้งใจ ร่างกายของแจฮวานร้อนลุ่มไหลตามการกระทำของเพื่อนชายทั้งสอง  คังแดเนียลไม่ยอมให้มินฮยอนมอบความสุขให้แจฮวานเพียงคนเดียวเค้าเคล้นคลึงแท่งเนื้อเล็กอย่างรุนแรง แจฮวานได้แต่ร้องครางออกมา จะห้ามก็ห้ามไม่ได้ ทำไมเค้าถึงเป็นผู้ชายอ่อนแอแบบนี้นะ
มินฮยอนจะทำไรอะไรหนะ
แท่งเนื้อร้อนของฮวังมินฮยอนถูกปลดปล่อยสู้โลกภายนอก ร่างบางตาเบิกโพรงด้วยความกลัว
อมมันเข้าไป
มินฮยอน อ่ะ
ดีนิ มึงคิดได้ไง ไอมินงั้นข้างหลังกูขอนะ
คังแดเนียลสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางที่เริ่มขยายของร่างบาง  จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม ชักเข้าออกให้ช่องรับแท่งเนื้อของเค้าได้
เร็วอีกแจฮวาน กูจะเสร็จแล้ว
ด้านบนไม่ต่างกัน มินฮยอนกระแทกกระทันส่งแท่งเนื้อร้อนเข้าโพรงปากเล็ก และปลดปล่อยออกมาอย่างแรง
อักๆ อึกอึก มินฮยอน ทำไม ทำไมแบบนี้
ร่างบางสำลักน้ำรักของฮวังมินฮยอนอย่างรุนแรง ทำไมเพื่อนทั้งสองคนของเค้าทำแบบนี้กับเค้ากันนะ
แดเนียลจะทำอะไร อะ เจ็บๆๆ แดน หยุดนะ
อ่อ นี้หรอ? ก็ใส่ของฉันเข้าไปไง แล้วกระแทกแรงๆลึกๆ
มะ ไม่เอา เราเป็นเพื่อนกันนะ แดน อ้า อ้า แดนหยุดก่อน
หน้าใสที่เคยประดับไว้ด้วยความน่ารักอาบไปด้วยน้ำตาเพราะความจุกและแจ็บที่ได้รับ มินฮยอนจูบซับน้ำตาบนใบหน้าร่างบาง
ก็พวกเรา รักนายไงแจฮวาน
ใช่พวกเรารักนาย รักตั้งแต่แรกเห็น
ใบหน้าแดงวาบเมื่อคำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากเพื่อนทั้งสอง
อ่ะ แดน อ้าแดน
เรียกชื่อกูอีก เรียกซิ
คังแดเนียลยกยิ้มท้าทาย เพื่อนตัวสูงอีกคนที่ได้ปดปล่อยไปแล้ว พร้อมกระแทกกระทั้นเข้าสู่ช่องทางสีกุหลาบที่อ้าออกรอการเติมเต็มอย่างรุนแรง
อื้อ มินฮยอน
จะให้แดเนียล มันรักนายคนเดียวได้ไง
ร่างสูงเลียวนรอบฐานเม็ดทับทิมคู่งามกลางอก ของแจฮวาน
อ้า มินฮยอน อ่ะ แดน ดะ เนียลอ่ะ
ความอึดอัดแล่นไปตามช่วงท้องความใหญ่โตของคนที่อยู่ด้านหลังทำเอาแทบจะหายใจ ไม่ออกจนแจฮวานต้องพยายามปรับลมหายใจเข้าออกให้ดี  แต่ร่างกายมัวเมากับสิ่งที่ได้รับทำเอาความเสียวซ่านแตกพลั่กตามเนื้อตัวร่างกายอ่อนระทวยเมื่อโดนกระแทกถูกจุดสำคัญ
อ๊า ดะ.....แด.....เนียล....อ้า....อ่ะ......
เห็นไหมไอมิน กูชนะแจฮวานครางชื่อกูมากกว่า
อุก....มิน.....มินฮยอน .....เจ็บ....อย่าสอด....เข้า....มา.....มันแน่น .....ฉีก...อ่ะกรี๊ด ฮรือเจ็บ แดนมิน เจ็บไม่ไหว ไม่ไหว
มินฮยอนพยายามสอดแท่งเนื้อของตัวเองเข้าไปในช่องทางรักที่มีเกนกลายของร่างสูงอีกคนคาอยู่ ร่างบางตัวโค้งงอจากความจุกและเจ็บ มันชา ชาไปหมดแล้ว
ไอเหี้ยมิน เลือดออกแล้ว
มึงท้ากูเองแดเนียล
อ้า....ง ไม่.....ไม่เจ็บแล้ว.....แต่อึดอัด.....ขยับที ...ใครก็ได้...อ่ะ ...อ๊า กรี๊ด....
ร่างบางกั้นความสุขสมของตัวเองไม่ได้ ฉี่สีเหลืองใสไหลออกมาจากแก่นกายเล็กที่ตั้งตรง มันมีความสุข มีความสุขมากมากถึงมันจะเจ็บมากๆก็เถอะ
มีความสุข ใช่มั๊ยแจฮวาน
มินฮยอนและแดเนียลกระแทกกระทันช่องทางรักเข้าออกสลับกันกันไม่ได้ว่างเว้น ยิ่งเห็นแจฮวานฉี่แตกจากความเสียวที่ได้รับ ร่างสูงทั้งสองรีบเร่งความเร็วเพื่อส่งร่างบางไปสู่ความสุขที่แท้จริง
เสียงแฉะๆขยับขึ้นลงยิ่งเร่งความเร็วเมื่อทั้งสองจะไปสู่สวรรค์เตียงนอนขยับกระแทกฝาพนัง อย่างรุนแรง
อ๊ะ....อ้า จะเสร็จ.....อะอ้า .....กรี๊ด
ฉี่สีเหลืองใสไหลออกมาเป็นรอบที่สองทั้งที่ยังไม่เสร็จแต่ความเสียวซานทำเอาร่างบางปดปล่อยปัสสาวะ ออกมาอย่างไม่อาย
ใกล้แล้วแจฮวานกูใกล้แล้ว
กูด้วย อึก
แดเนียลและมินฮยอนเร่งกระแทกกระทันเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายปลายทาง
อะ.....อ่ะ.......สะ.....เสร็จแล้ว
น้ำรักสีขาวขุนถูกฉีดออกมาจากแกนกายเล็กกระจายไปทั่ว
อึก/อึก
ร่างสูงทั้งสองอัดฉีดน้ำรักเข้าสู้ช่องทางสีกุหลาบ
แจฮวาน มึงห้ามไปทำแบบนี้กับใครนะ
มินฮยอนพูดเตือน ถ้าไปยุ่งกับคนอื่นเค้าจะไปกระทืบไอเหี้ยนั้น
ถ้ามึงให้คนอื่นแตะต้องกูจะกระทืบมัน
แดเนียลไม่ยอมแพ้ ถ้าใครมายุ่งกับคนรักเค้า เค้าไม่เอามันไว้แน่
อื้ม แต่พวกนายต้องดูแลฉันนะ
มันแน่อยู่แล้ว/แน่อยู่แล้ว
พวกเค้าทั้งสองรักแจฮวานขนาดนี้ร่างบางจะปฏิเสธพวกเค้าลงได้ไง     ต่อไปนี้จะไม่ให้ใครได้มองเลยทีเดียวหึ!


................................The End................................

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

10+1=2

10+1=2 Kim Jaehwan & WannaOne    มันกี่วันแล้วที่ผมต้องทนทรมานกับการกระทำแบบนี้ของพวกเค้า มันตั้งแต่ผมได้เดบิวต์หรือก่อนที่ผมจะเดบิวต์กันแน่นะ  “ อึก...แฮ่ก....ทรมาน.... ” ข้างในมันร้อนไปหมด อุปกรณ์รูปทรงรีสั่นถี่ๆ อยู่ในช่องทางด้านหลังเค้า โดยเพื่อนร่วมวงใส่มันไว้ตั้งแต่เช้า มันทรมาน วันนี้พวกเราออกมาถ่ายรายการกัน มันยิ่งทำให้ผมทรมานเข้าไปอีก “ อึก ” “ แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วหรอแจฮวาน ปกตินายเก่งกว่านี้นิ ” ฮยองร่วมวงที่ทุกคนมองเป็นแม่ของทั้งวงพูดขึ้น ยุนจีซองรู้ดีว่าแจฮวานเป็นอะไร จะไม่รู้ได้ไงในเมื่อเค้ามองซองอุนยัดอุปกรณ์นั้นเข้าช่องทางแสนสวยเอง น่าสนุกจะตาย พวกเค้าอยากให้แจฮวานมีความสุข ก็พวกเค้าหนะรักแจฮวานจะตาย ไม่มีใครไม่รักแจฮวานหรอกนะ ทุกคนในวงรักแจฮวาน ใครบอกว่าพวกเราไม่สนิทกัน พวกเราสนิทกันมากมากที่สุด หึ! “ จีซองฮยอง ผมอยากเอามันออก อึก ” ความทรมานที่ถูกกักเก็บมาทั้งวันทำให้ร่างบางร้องไห้ “ แจฮวานฮยองเวลาร้องไห้ตอนอยากสุดๆโครตยั่วเลยหวะ ควานลิน ” จินยองพูดกับน้องชายคนสนิท พวกเค้าชอบดูเ...

Fox…(MinHwan)

Fox… มีหลายคนเคยเตือนผมแล้วว่าอย่าเลี้ยงมัน มันเป็นหมาจิ้งจอกไม่ควรจะเลี้ยงไว้ในบ้านแต่สุดท้ายสายตาเศร้าๆของมันในวันนั้นก็ทำให้ผมเก็บมันมาเลี้ยงจนได้เจ้าหมาจิ้งจอกสีน้ำตาลทรายตัวนี้ ชื่อมินฮยอน ไม่รู้ทำไมผมถึงตั้งชื่อนี้ให้มัน แต่แค่มองตามันก็รู้แล้วว่ามันชอบ “มินฮยอน อยากได้ปลอกคอมั้ย” “.....” เงียบตลอดมันไม่เคยตอบหรือเห่าเลยด้วยซ้ำ ถ้ามันไม่หอนเรียกผมในคืนนั้น ผมคงไม่เจอมัน สุดท้ายผมก็ซื้อปลอกคอสลักชื่อสีดำมาให้มันอยู่ดี ตอนแรกมันจะไม่ใส่ด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็ใส่ มันเป็นหมาที่เท่มากๆ เวลาผมพามันไปอวดใคร มันชอบนั่งนิ่งๆเชิดๆใส่คนอื่น เวลาอยู่กับผมมันก็ไม่ค่อยทำอะไร มันแค่นอนมองผมที่มุมห้องที่จัดเอาไว้ให้มัน จนผมขึ้นมหาลัย มันก็อายุครบ5ปีพอดี แต่ผมก็เอาตามมาด้วย เพราะไม่อยากทิ้งมันไปไหนเลย ผมรักมันจะตายอยู่แล้ว ทั้งๆที่มันแทบไม่เล่นกับผมเลยด้วยซ้ำ “มินฮยอนมาเล่นจานบินกันมั้ย” “......” “มินฮยอน ขอมือหน่อย” ปกติมันจะแค่มองแล้วหันหนีไปแต่วันนี้มันกับมองหน้าผมนานมากๆ แล้วอยู่ๆดีก็กระโจนเข้าใส่ “มินฮยอนหยุดนะ จะทำอะไร” มันพยายามเลียหน้าผมไปทั่ว ม...